24 Eylül 2012 Pazartesi

(Tiyatro) Kamuoyuna…


Yazılarım çeşitli (bazılarının varlığını tesadüfen öğrendiğim) medya organları  tarafından yayımlanmaktadır. Bir süredir uygulamalara bakarak vardığım sonuç nedeniyle bu açıklamayı yapmam gerekli olmuştur.

Değişen yayımlanma zamanlaması, sıklığı, sayısı, sosyal medya aracılığıyla duyurulması  vb  ile  içeriğe bağlı olarak “kullanımı”nın sonuçlarına bakarak yazılarımla ilgili bir “yayın strateji”nin varlığını kanıtlamak zor olsa da en azından bir “keyfiliğin” olduğu reddedilmez bir gerçek olarak ortaya çıkmaktadır. Bunun, beni ilgilendirdiği kadar, yazımın konusu olan tiyatroyu/yönetmen/oyuncuyu  da ilgilendirdiğini düşünüyorum. Bu noktada, yayımcı tercihlerinin, kişisel hedeflerin, sosyal çevre içindeki konumların ve ilişkilerin etkisi ve zorlaması altında kaldığı gerçeğinin varlığını ihmal etmemek hatta bir yere kadar hak vermekle birlikte benzeri tutumların, yayımcılık alanında elde tutulan gücün farklı amaçlar için kullanma niyet ve eğiliminden kaynaklandığı izlenimini vermektedir.  Bu gibi hususlar, kendimi bir başkasının değerlendirmesine bırakmışım ve kendimi  ilgilendiren bir konuda bir başkasının stratejisinin “kuyruğu” olmuşum gibi bir görünüşe neden olmaktadır.  Öte yandan bana defalarca ifade edildiği için şunu kesinlikle söyleyebilirim ki editör/yayımcı,  yazımla ilgili yorumları kendi süzgecinden geçirmek yani bir anlamda benim yerime ve benim iyiliğim(!) adına bir ön eleme yapmak  zorunda kalmaktadır. Böylelikle okuyucumun  doğrudan  tepkisini alamamam gibi bir sonuç yaratılmaktadır ki bu da okuyucusunun eleştirilerinden, uyarılarından yararlanması gereken  “yazar” için önünü görmesini engelleyici bir duruma yol açmaktadır. Bu, aynı zamanda yorum haklarını keyiflerince kullananlara ulaşma hakkımı kullanmamı olanaksız hale getirmektedir. Ayrıca yazılarımı "kullanan" tarafların kimliği, gitgide cepheleşen tiyatro dünyası içinde bir cephenin tarafı ya da karşısında olmak gibi, yoruma açık bir resme dikkat çekmekte ve niyeti kuşkulu bazı kişilere “gün doğmakta”; bu beni, kontrolüm dışındaki bir sürecin ve sonucun parçası haline getirmektedir.  Bu nedenlerle bu yazımın yayımlandığı tarihten itibaren bu tarihe kadar yayımladıkları yazılarım ile ilgili kararı, yazılarımı yayınlayan medya sahip, yönetici ve editörlere bırakarak bundan sonraki yazılarım için TÜM yazılı medya  sahip, yönetici ve editörlerinden ricam şudur:

Yayımlamak istediğiniz/ilgi duyduğunuz yazılarımın TÜMÜNÜ değil, içinden en çok 150 sözcüklük bir kısmını yazımın başlığını değiştirmeden yayınlayabilirsiniz. Yazımın altına, ismimi ve yazının orijinaline ulaşılabilecek  adresi eklemenizi rica ederim. Yazılarım bu ricama uyacak tüm yayımcılara açıktır.

Bugüne kadar şahsıma gösterilen ilgiye ve desteğe teşekkür ederim. Tüm tiyatro camiasının bu konuda gereken hassasiyeti göstereceğini umuyorum.
Saygılarımla.

Melih Anık

2 yorum:

  1. İstanbul'da sevdiğim bir tiyatro olan İKİNCİKAT tan,sizin vasıtanızla bahsetmekten geçemiyeceğim.Lütfen İKİNCİKAT'ı tanıyın ve oyun seyretmeye gelin.Ünlü sanatçıların oynadığı oyunları belki de ünlü sanatçılar eşliğinde seyredeceksiniz.Belki Türkan Şoray,belki Nedim Saban,belki şu an aklıma gelmiyor.Ne ünlü sanatçılarla ünlü sanatçıların rol aldığı oyunları izlemişiz.Ben izledim ama...

    YanıtlaSil
  2. İkinci Kat'ı tanıyorum. Bir kere o salona gittim ve seyrettiğim oyunu yazdım. Ne yazık ki salonlarını sevmiyorum.

    YanıtlaSil