“TARİHE TANIK” TİRAT

(Yazan: Melih Anık)

 (Öfkeli , kinayeli, saldırgan, küstah, pervasız , çılgın ,terbiyesiz tonlarda okunabilir. Oyuncunun üzerinde tiratta ismi geçen karakterlerden toplama bir giysi vardır.Yer yer zırh parçaları görülür orasında burasında. Kafasında demir miğfer, maske düştü düşecek. Oyuncu , seyircide “Gerçek olamaz , düş ” hissi uyandırsa iyi olur.  Oyuncu , sahneye girerken “düşman”arıyor sanki.Elinde kırmızı renkli , plastik bir gürz vardır.Uzun uzun bakınır)

Kararı verdim, cezayı kestim . ASTIM , samimiyetsiz , riyakârı, bacaklarından.

Herşeyi bilmesem de olur . Bildiğim bana yeter ! Zaten gerçek, ÇIRIL ÇIPLAK gözümün önünde ! BEN ! Kör müyüm !?

Iddia ediyorum , suçluyorum…Cevap istiyorum CEVAP !

Açıklama bekliyorum HAKLILIĞIMA!  

Kararı  BEN yazdım , gerekçeyi BAŞKASI yazsın !

ÖNCE infaz ettim, sorguluyorum ŞİMDİ ! Ne farkeder, sonuç değişmeyecek nasılsa!

Ben  Karşıyım yargısız infaza , iftiraya .

 Tutarlı olmalı insan ! Bakın bana !

“İnsan , limonun ekşiliğini kesmeden önce duyar”

 “Sevmek için insan kendini dinlemeli”

“ Kalp sertleşir , ruh kendi üzerine kapanır”

(Durur..Bakınır..)

“Desiselerin en muzırrı kendi nefsimizi iğfaldir”

(Son bir şey söylemesi gerekirmiş gibi)

“Oyuncaksız kalan çocuk edeb yeriyle oynar”

Nerden takılmış bunlar aklıma ?

(Miğferin içinden bir sünger parçası çıkarır , sıkar ve yerine koyar özenle .Süngerden su akar.)

Vazgeçmem ! Kafamdaki  TEK çözümü uygularım her soruna !

İnanmam ! Pişmanlık ne , özür ne !

Anlamam ! Pire ne yorgan ne !

Aldırmam ! Nereye gider bu yol !

Saymam ! Aklıma uymazsa okuduklarım !

Bana ne , bana NE ! NE ?!
( “NE” ardarda yankılanarak söner.. Oyuncu önce çekingen sonra mutlu , sanki kendisi yapmış gibi gururlu.)

 SONUCA bakarım . Bilmem gerekeni BİLMESEM  bile düşüncelerim SAĞLAM.

Sormam soruşturmam , kendimden kuşku duymam . Kapattırmam. Yutmam. Özür dilemem . Teşhir ederim. Benden kaçmaz. Bulurum.

Tiyatroda şebeke yok! Var diyenin ağzını yırtarım .

Konuştukça neden YOK oluyorum !

(Ani bir korku ile)

Vicdanım ! Vicdanım nerede , bulamıyorum !

(Aniden…En en yüksek tonda..Kendini kaybederek…)

Utanın ! Yalancılar,ırkçılar, şantajcılar, köpekler, sansürcüler, rüşvetçiler, iftiracılar, cadı kazancıları, suç ortakları, omurgasızlar, riyakârlar, ikiyüzlüler, etik bilmezler !

Göz yumdular, sustular…. Halâ susuyorlar be !

(Durgunlaşır)

Giyindim, kuşandım o kadar .  Neden kimse çıkmıyor meydana !

Manzara----m vahim hem de bu sıcakta, zırhlar içindeyim tangır tungur.

(Sakin)

Dil söze, el işe, kafa düşünceye YABANCI ; her yer PİSLİK. Iğreniyorum. Bir tek BEN varım, delikanlı, mahallede !

(Parlar)

Uyarıyorum :  “ Vur, kır parçala ! Buradan çıkış yok ! Yansın yaş , yanacaksa , kurunun arasında.”

Ramak kaldı açıklayacağım BİLMEDİKLERİMİ  !  Düştü düşecek demir maske, gözlerimin önüne !  

(Elindeki gürz patlar. Miğferin maskesi gözlerinin önüne düşer .Şaşkınlık.)

Alev alev yanıyor meydan!  Üstümde demirden cenk elbisem ! Kimse yoksa BEN varım tangır tungur ! 

(Gürzü ve maskeyi düzeltmeye çalışır.)

Yoldaşlarımdır  Tussuz Deli Bekir , Aydınlı, Gazi Boşnak, Lüfer Mehmet , Beberuhi , Tulumbacı , Matiz, Kopuk !

(Gürzü fırlatır atar. Maskeyi kaldırır gözünün önünden.)

Ruhum hepsinden biraz almış , ne mükemmel bir sentezim !

Tarihte hep varım ! (Yankılanır söner..)

TARİH yazdım , DEMİR gibi “duruşum”la , elime sağlık !

Herkesi selamlarım. Nerde benim alkışlarım ?

(Oyuncu  arkasında bir duman bırakarak sahneden uçarak çıkarken son replikleri duyulur. Duman dağılırken, ışıklar kararır ve PERDE!)

Alıntılar :

 “Zamanımızın Kahramanı” -  Lermontov (Tercüme- Servet Lunel )

 “Yalnız Gezerin Hayalleri” J.J.Rousseau (Tercüme-Reşat Nuri Darago)

“Odamda Seyahat”  -  X.de Maistre (Tercüme-Sitare Sevin)

“Tiryaki Sözler”- Cenap Şahabeddin