Tiyatromuzda Bunların Sahibi Kim?

Ülke çapında tiyatro mekânları ile ilgili ihtiyacın saptanması

Yeni açılacak tiyatrolardaki fiziksel ve estetik kriterlerin saptanması

Her şehirde en az bir tane, büyük oyunların oynanabileceği sahnesi ve alt yapısı olan bir tiyatro salonu inşa etme ve/ya da  işletme

Tiyatro binaları inşa ederken yatırımın belli bir oranının sanatın diğer dallarındaki sanat eserlerine harcanmasının sağlanması; kendisi sanat eseri olan tiyatro binaları

Tiyatro binalarının her bakımdan estetik ve güvenli yapılması

Mevcut  tiyatro binalarının kriterlere göre düzeltilmesi ve korunmasının sağlanması

Eski tiyatro binalarının yeniden kullanıma açılması

 Her şehirde -satılan bilet sayısına bakmadan- her akşam perde açan tiyatro

“Mutfak Söyleşileri (İBBŞT) Üzerine” Akif Çamlı’ya Açık Mektup

İBB Şehir Tiyatroları’nın sahnelediği Mutfak Söyleşileri isimli oyunla ilgili Yeni Akit gazetesinde bir yazı yazmışsınız. Ben yazınızı Haber Vakti’nden okudum. (http://www.habervakti.com/?page=news_details&id=59577)

Bu  mektubu “oyunun ne anlattığını biri çıkıp açıklasın” dediğiniz için yazıyorum. Daha önce oyunu seyrettiğimde bir yazı da yazmıştım. (http://melihanik.blogspot.com/2011/08/bir-damla-gozyas-ve-tebessumyesim.html) İlgi duyarsanız okuyun.

Yeni Akit’in künyesinden, spor müdürü olduğunuzu biliyorum ama  tiyatroya gitme alışkanlığınızı bilmiyorum. Yani tiyatroyu  ne kadar takip edersiniz, senede kaç oyun seyredersiniz, seyredeceğiniz oyunu nasıl seçersiniz, oyun ve eleştiri okuma alışkanlığınız var mıdır  vb hususları bilmiyorum. Daha önce yazmış olduğunuz bir tiyatro eleştirisine rastlamadım. Mutfak Söyleşileri’ni nasıl seçtiniz merak ediyorum. 

Amerikan Dans Festivali ,“Bizim” Celal ve Boğaziçi Üniversitesi

Haziran 2011’de USA- North Carolina- Durham’da idim. Orada olduğum tarihte Amerikan Dans Festivali’nin(ADF) galası yapıldı, (9 Haziran 2011) ben de o galaya katıldım. Gala deyince aklınızda olayı büyütmeyin;  biletimi  4 gün önceden aldım, özel giysi zorunluluğu yoktu. Gala, Durham Performing Arts Center’da yapıldı. Biletler 20-40 dolardı.

Durham,  250,000 nüfuslu bir şehir; Hakkari, Bingöl, Burdur, Karaman, Kırşehir, Karabük, Erzincan, Yalova, Bilecik, Sinop, İnegöl, Çorlu, Elazığ, iki Erciş ya da yarım Şırnak, çeyrek Van  da diyebiliriz. Şehrin yükünü çeken ve yüzü  NC Central University  ve özellikle Duke University.  USA’da şehirlerin sanat ihtiyacını karşılamada, spor  ve sosyal hayatı canlandırmada  üniversitelerin mühim bir rolü var. ‘Duke University  Chapel’ önemli  bir kilise; ‘Duke University’ Basketbol Takımı ‘College’ Liginin şampiyonu, Duke’ün müzeleri de var. Bir kilisenin kapısında karşılaştığım ve cebinden anahtarı çıkarıp kapısını açarak bize kiliseyi gezdiren doktor, “USA’da  komşu şehirler en iyi  olma konusunda birbirleriyle yarışır” dedi bana.

Engin Alkan Sunar: “Ortaya Karışık” - Şark Dişçisi (İBBŞT)

Düşündüklerimi yazmasam kendime ayıp etmiş olacağım; yazınca Engin Alkan’a ayıp etmiş sayacaklar çıkacak. Şimdi bir de Şark Dişçisi’nin prova, prömiyer ve galasında “orada” olan ve oyunu seyrettikten sonra tiyatro camiasında pek az rastlanan bir cömertlikteki beğenileri ile twitter’ı “inleten” tiyatrocuları da üzme riski ile karşı karşıyayım. Bu yazıyı ne zor şartlar altında yazdığımı anlayın yani.

Şark Dişçisi’ni aile dostumuz olan Ermeni kökenli bir çift ile birlikte seyrettim. Oyun sonunda, Alen, Engin Alkan’ın oyun dergisindeki  yazısına dikkatimi çekti ve Hagop Baronyan’ı tesadüfen öğrenen “Engin Alkan, ‘Ermeniler hakkında o kadar az şey biliyorum ki ancak bunu yapabiliyorum’ demeye getirmiş” dedi.  Bence bu, yapılanı özetleyen bir ifade. “Olanı” bilmezseniz “bildiğinizi” anlatırsınız. Resmi tarih ise “olanı bilip başka şekilde anlatmak” değil mi? Ama Baronyan ve oyun ile ilgili ne olduğunu bilecek kadar bilgi var.