İki Yaralı İnsanın Buluşması: "Sevgiler Alıyorum, Eskici!"

Ali Erdoğan'ın özel bir insan olduğunu düşünürüm. Ayaküstü yaptığımız  kısa sohbetlerimizde saygılı bir mesafede durur. Bu kendine duyduğu saygıdan ileri gelir. Ben de ona saygı duyarım.

Ali Erdoğan denince komedi gelir akla önce. Ali Erdoğan güldüren adamdır. Ama güldürüsü kaba değildir. Onun güldürüsünde hüzün vardır. Haldun Taner'i sever belki de ondan. Ben de Haldun Taner'i severim. Belki de o yüzden onu anlarım.

Ali Erdoğan bu kez hüzünlü bir hikâyenin içine güldürü serpiştirmiş. Yarattığı Eskici tipini ben ona benzettim. Galiba haklıyım.

Bencil bir şöhret ile onun evindeki eşyaları almaya gelen bir Eskici'nin hikâyesini anlatıyor Ali Erdoğan.  Bencil Şarkıcı'nın "en rahat ettiği"  koltuğundan kopup kalkmasını beklerken Eskici, topladığı hatıralara("Hatıra koleksiyoncusu oldum") dalıyor. Laf  lafı belki de bir daha hiç karşılaşmayacak iki farklı insan, dünyalarını birbirlerine açıyor.  Biri sevgisiz diğeri şefkatsiz sevgi ile çocukluk geçiren iki insan birbirlerinin tesellisi oluyor.

Oyunun adı: Sevgiler Alıyorum Eskici. Ama şöyle tonlamanız gerek: "Sevgileeeralıyorummm... Eskiciiiii..." Sokakta dolaşırken bir yandan da çığıran bir eskici gibi. Eskici sevgi alır mı? Ali Erdoğan'ın Eskici'sinin niyeti o. Sevgi eskiciye düşer mi? Düşmez. O zaman Eskici'nin, içinde kurumuş bir çiçek gibi duran sevgiyi  uyandırması  sonra da onu sevenin karşısına geçip "sevgilere açığım sevgileri kabul ederim" demesi gerek.

Oyun metin olarak düzgün akıyor. Yazar Ali Erdoğan Eskici'yi aklından kalbinden çıkarmış.  Ali Erdoğan ve Cihan Bektaş oyunun aktörleri. Her iki oyuncu da iyi oynuyor.  Eskici'nin "tonu" oyuna damgasını vurmuş. Şarkıcı da aynı "ton"da. Bu, oyunda  tek düzelik ve melankoli yaratmaya çok uygun bir ortam hazırlıyor.  Şarkıcı, Eskici'nin atmosferine çok fazla kaptırmasa daha iyi olacak. Kendisine takılı, başkasını kendisi için dinleyen bir tip olsa diye düşündüm.  Günün sonunda her iki karakterden kökten bir değişme beklemiyoruz zaten. Şarkıcı'nın  yorumuna katılacak bir renk oyunu farklılaştıracaktır. Müziğin(Polat Karayel) oyun süresince fonda farklı ritmlerde ince ince varlığını hatırlatması fena olmaz mı ne! 

"Sevgiler Alıyorum, Eskiciii" iç ısıtan bir oyun. "İnsanı insana insanca" anlatıyor.

Melih Anık