Yatak Örtüsünün Hikâyesi

 Fügen ile 1974’de tanıştık. 1976’da sözlendik. 1977’de nişanlandık. 1978’de evlendik. İlk iki yıl aileler işin içinde yoktu. Bizimkiler Fügen’i tanıdılar ama ben onun ailesi ile pek temas kuramadım.  2015 yazında Fügen  Amerika’ya gitti.  O yaz ben Fügen burada yokken annesi Aynur Hanım’ın  doğum gününü kutlamak için onu ziyaret ettim. Amacım kendimi tanıtmak idi ama anneden yakınlık görmedim. Aynur Hanım uzaktı bana. Ölene kadar da nazik ama mesafeli hâlini korudu.  Galiba bu mesafeli duruş kendi hayatından geliyordu. Zor bir çocukluk geçirmişti. Çocuklarından bile derdini sıkıntısını gizlerdi. Ben dışarıdan gelen birisi olarak tabii ki zor kabul edilecektim.

 Aynur Hanım Fügen’in  çok iyi yetişmesi için elinden gelen tüm maddi manevi fedakarlığı yapmıştı. Özel okullar keman dersleri bale eğitimi seyahatler  vb Fügen bana harcanan paralarla birkaç ev alınırdı der. Her annenin gönlünde bir aslan yatar. Ben o aslan değildim.  Dikkat ederseniz hep anneden bahsediyorum. Baba şeker gibi bir adamdı ama aile içindeki kararlar Aynur Hanım'dan çıkardı. Kaptan o idi. Fügen’in ailesi kadının ‘dominat’ olduğu bir aile idi. Benim ailem ise pederşahi idi. Baba önde gelirdi her meselede.  Farklı topraklardan gelen bitkiler gibiydik. Aynı saksıda nasıl olacaktı? Biz kendi evliliğimizde rolleri iyi dağıttık sanırım. Bir de sanat iyi bir harç oldu inşa ettiğimiz duvarda.

Fügen Amerika’ya gittiğinde abisi Amerika’da idi. Onunla birlikte de bir süre geçirdi. Fügen ile çok sık mektuplar yazdık birbirimize. Fügen’in abisi annesinin tesiri ile bizim ilişkimize çok sıcak bakmıyordu.  Ben istenmeyen damattım. Abinin Fügen’i sıkıştırdığını, abisi okur diye Fügen’in benim mektuplarımı  yaktığını sonradan öğrendim. Ben önce müsvedde yazardım oradan temize çekerdim mektuplarımı. İyi ki öyle yapmışım.  Fügen’in mektupları ve o müsveddeler sağ salim kaldı elimde.

Fügen’in yaşadığı evdeki komşunun akrabası benim yaşadığım evde bizim komşumuzdu. Galiba laf taşımayı da seviyordu. Fügen’in bizim eve  geldiğini haber veriyordu Fügen’in annesine.  Benim ailemden de bahsediyordu doğal olarak. Aynur Hanım muhtemelen o hikayelerin de tesiri altında kalmıştı.

Bu giriş yatak örtüsünün hikayesi için bence şart. Aynur Hanım çok hünerli bir kadındı. Özellikle örgü işlerinde bence bir sanatkârdı. Fügen’in üstünde pek çok eserini gördüm. Beni istemeyen Aynur Hanım kızının çeyizine fotoğrafını verdiğim yatak örtüsünü koymuş. Sanırım bununyapımı bizim sözlenme tarihimizden sonraya denk gelir. Fügen örtü yapımının bir yıla yakın sürdüğünü söylüyor. Yatak örtüsü üstünde meleklerin arasında  iki harf var: F ve M. Aynur Hanım beni istememesine rağmen kızı kesin kararını verdikten sonra ona bir mesaj vermek istemiş olabilir. Yatak örtüsü Katolik nikahın bir sembolüdür belki.  Aynur Hanım ‘Karar verdin ayrılık yok’ mesajı vermişti belki. Bizi isimlerimizin baş harfleri ile yatak örtüsü üstünde birleştirmişti. Çakmıştı demek daha doğru. Öte yandan başta karşı çıktığı bir evlilik için kendini teselli etme ikna etme örtüsü de olabilir pekala. Aynur Hanım ile bunları hiç konuşmadık. Sanırım konuşsaydık bile Aynur Hanım sessiz kalırdı. 

Aynur Hanım’ı rahmetle anıyorum. Evimizde gözümüzden sakındığımız eserlerinden biri bu. Aile mirasımızın antikalarından biri.

Melih Anık